Dat neeje Johr

Dat neeje Johr steiht vör de Dör

un wi gahnt mit grooden Schritten  dorhen und kieken nich torürch. Mool kieken wat  up uns tokommt.

All de Lüd de sük hier verirrt wünsch ik allens Goode,

Elskeline

Dat Leeven givt in twee Deelen, 

de Vergangenheet -  een Dröm

de Tökunft- een Wunsch

een Sprök ut Arabien

Dat Johr

Dat Johr is vull un bold to een!

Een beeten ist better as gornichts!

Dat Johr geiht nu to een. För mi was dat een lebennig Johr mit völ Upregen.

Een Unfall mit Rad, een Virus in April, un dann bün ik noch Stufen van Brügg runnerfalln.

Jümmer harr ik Glück, min Knocken bünt heel bleben.

De blau Flecken gungen na een Tied weer wech.

So is mien Johr nu weesen un ik kiek na vörn.Wiehnachten steiht weer vör de Dör. Alls geiht besinnlicher tö as fröher. Ik heebt nich mehr iilig un de Geschenke bünt  nich mehr so groot as fröher, min Wünsche bünt ok  lüttjede.

Leeve Minschen bünt um mi to,

da t is doch mehr wert as all Geschenke.

                                                              Wi schenken uns Tied,

da t is weer sowiet.

Eegentlich sall dat  övert Johr jümmer so ween.

Wi frein uns , dat teelt un is schön!

All Lüe de mi leest wünsch ik een moje Tiet,

wunnerbor Wiehnachten un een goodet neje Johr 2020

Well weet viellicht bün ik ja faker weer hier! 

Elskeline (Klärchen)

http://binablurei.blogspot.de

Elskeline is noch dor

                       Ik wünsch jo allen een moije Ostertied

Elskeline was in Krankenhus un kunn nich so as see wohl wull.

           Nu word dat beter un ik meld mi bi jo.

Eerst mool enn gode Tied, min Dank is bi jo, 

de hier leest un sük mühe givt, Platt to verstaan.

Ik bün een Ostfrees un mi kann nix ümhaun, so maakt dat man good, bit bold mool wedder!

Plattdeutsche Dichter

                                  Wi wachten up dat Vörjohr, in Februar was he kört dor

 
Rudolf Tarnow (* 25. Februar 1867 in Parchim; † 19. Mai 1933 in Sachsenberg bei Schwerin) war ein niederdeutscher Schriftsteller.
kieken bi Wikipedia, dor givt dat mehr över den plattdütschen Dichter

Sin Book "Buurlävers" van 1916 is mi in Haan komen, un ik heeb dorin leest.
Een Vers ut sin Gedicht "spräkt plattdütsch drifft up de Tied van daage to, dat schriev ik hier nu mool heen.

Wat nich de Lüd all weeten

war sünd se eenmol klauk!

Se dahn sük as Propheten

un räden as een Bauk

un räden hen un räden her

dat plattdütsch nich mehrzünftig wär,

un över Johr un wäken

würd Nüms mehr plattdütsch spräken.

 
Eenige Worden heeb ik verännert in min Platt. Dat Gedicht geiht noch een poor Stropen wieter.
ik heeb nu so doröver nahdacht, wo recht he het.
Ik heeb faststelt, de Kinner lehrt dat nich mehr in Öllernhus,  van de Omas un Opas noch een beeten.
Eegentlich mut man alls dorför dön , dat de Sprak nich utstarvt  mit dat Schrieven.
Bi us in Heimatverein is man up een goden Wech, för dat neederdütsche watt to dön.

Wenn ik hier Rechte verletzt heeb, seegt mi dat. Alls ist ja all över 70 Johr vergahn
.
Nu stell ik noch wat van mi hier in , word ja woll ok wer Tied. Ov datt een finnen deit steiht up een anner Blatt.

De ersten Storkes bünt ankomen

luut mit de Snabels klackernt

maken se sük maarkbaar.

Ok een Bood van dat Vörjohr.

Nu wünsch ik jo wedder een moije Tied  int Vörjohr.