Een moi Gedicht van Klaus Groth
Neejohrkoken is in Ostfreesland Tradition
Min Moderspraak
Min Moderspraak wat klingst du schön,
wat büst du mi vertruut!
Wer ok mien Hart as staal un steen,
du dreevst den Stolt herut.
Du böögst mien stive Nack so licht,
as Moder mit eern Arm,
du fichtelst mi umt Angesicht
un still is alle Larm.
Ik fool mi as en lüttjet Kind,
de ganze Welt is weg,
du puust mi as en Vörjaarswind,
de kranke Boß torecht.
Min Opa folt mi noch de Haan`
Un seegt to mi: nu bee!
Un „ Vaderunser“ fang ik an,
as ik wull fröher dee.
Un fööl so deep: Dat ward verstaan,
so sprickt dat Hart sik ut.
Un Rau vun`n Himmel
Weit mi an,un allns is wedder gut.
Mien Moderspraak,so slicht un recht,
du ole Frame Reed!
Wenn blot en Mund „ mien Vadder“
seegt,
so klingt mi`t as en Beed.
So herrli klingt mi keen Musik
un singt keen Nachtigall.
Mi loopt je gliek in Ogenblick
De hellen Traan`n hendal.
Klaus
Groth
Min leeve Frünn ik wünsch jo allen een fine Wiehnacht un een gooden Rutsch int nee Johr 2016, Elskeline
keine Kommentare anklicken dann folgendes:
Nu kann man anonym wat to Elske seegen, unnern geiht teegen marie -claire ein Botton open, un dor klickt man anonym an, un kann wat in dat feld schrieven.
Ik heeb dat free geven.
